On air !! 
Εγένετο φως! 
Είναι πλέον γεγονός...ξανά κοντά σας και οφείλω και κάποια εξήγηση γι αυτό.
Βέβαια μην νομίζετε,ούτε κι εγώ πολυκατάλαβα τί έγινε, τί ήταν αυτό το ακαθόριστο,το ανεξήγητο,που κατέλαβε μερικούς ανυποψίαστους ,μα σεβαστούς κατά τα άλλα φίλους-ιθαγενείς της ενδοχώρας, επισκέπτες του κήπου μου,που σε ομαδική έκρηξη αδυναμίας,εθνικής συγκίνησης και υστερίας, γονυπετείς -έτσι είπαν,δεν το είδα- ομολόγησαν ενώπιος-ενωπίω (in box λέγεται πια) μας άρεσες, μας έβγαλες από το τέλμα της μιζέριας και ψυχανεμίζουμε σε αχαλίνωτη ευτυχία μαζί σου, μην μας εγκαταλείπεις, λυπήσου μας... τέτοια!!
Μυστήρια φύση ο άνθρωπος θα μου πείτε! Φιλόσοφοι και στοχαστές που εκλήθησαν κατεπειγόντως να εξηγήσουν το φαινόμενο..ακόμη ψάχνουν να βρουν τα κατάλληλα λόγια...Ως και η ιατρική σήκωσε ψηλά τα χέρια αδυνατώντας να δώσει επιστημονική εξήγηση στο φαινόμενο και μου ψιθύρισε εμπιστευτικά "πρόσεξε τί θα τους απαντήσεις,μην κάνουν πυρετό..δεν κάνει.."
Τί να σου κάνω κι εγώ?
Δεν είναι και λίγο εκεί που κάθεσαι αραχτός και βουλιάζεις νωχελικά στον καναπέ σου και ρεμβάζεις με βλέμμα εμπνευσμένο από το άπειρο τον απέναντι τοίχο -άσπρος είναι σαν τους υπόλοιπους,απλά τον επιλέγεις για να μην κριθείς πως λοξοκοιτάζεις,άρα κάνεις κακές σκέψεις-και αισθάνεσαι ότι έχεις περιέλθει σε κατάσταση κάτι μεταξύ αφρικανικής φυλλοξήρας και Αιγυπτιακών ισχνών αγελάδων, να σου τύχει αυτό που μου έτυχε...
Αναστατώνεσαι όσο νάναι..
Έπαθα ως είθισται μια βαθιά αυθόρμητη συγκίνηση,πρωθυπουργικού τύπου-πέτυχε γιατί προηγήθηκε πρόβα- ήλθαν τα up side down στα εσώψυχά μου..σκέφθηκα και τον πυρετό που παραφύλαγε και υπέκυψα..
Είδατε φίλοι μου τί παθαίνει ένας κανονικός άνθρωπος..(κανονικοί είναι και του δικού μου ..βεληνεκούς καθότι το ανθρώπινο γένος εξελίσσεται,ανεβαίνει,grow up!!- να πρέπει να ξυπνήσει μέσα σου ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ ανεξέλεγκτος ,καυχησιάρης και δυσήνιος και να πάθει ..ανεμοβλογιά η σελίδα σου επειδή σώνει και καλά πρέπει να την παιδέψεις!!
Καλά που εκείνος πέθανε on time γιατί αν ζούσε θα κατέθετε το πτυχίο του και θα γινόταν νομάς στην απέραντη έρημο της Αραβίας για να βρει το δίκιο του!
Συμπέρασμα: Άλλα τα μάτια του λαγού ,άλλα της κουκουβάγιας...
Διότι δεν είναι και μικρό πράγμα αυτές τις μέρες της παραφοράς να πρέπει πρώτον να γράψεις και δεύτερον αυτός που θα το διαβάσει να το βρει και ενδιαφέρον κι εσύ να νοιώσεις ότι δεν αναλώνεσαι σε μια επιφανειακή κουβέντα αλλά σε περιεχόμενο με βάθος καθότι ..πουλάς πνεύμα!
Βλέπεις στον Δημοσιογραφικό χώρο "μας", δεν καταξιώνεσαι μόνον όταν αποφασίσεις να αναλάβεις κάποιες ευθύνες αλλά όταν αυτή η προσπάθεια έχει κι αποτελέσματα κι εγώ το νοιώθω πως τώρα θα δικαιωθώ! I feel it!!
Well, στη ζωή εν γένει τίποτα δεν είναι κακό και αποτρόπαιο αρκεί να ξέρεις τα τρωτά του και να είσαι έτοιμος να υποστείς τις όποιες συνέπειες, κι εμένα δεν με νοιάζει τί θα πουν ή τί θα γράψουν εκείνοι που δεν με παρακάλεσαν να γράφω ...φτάνει να γράφουν το όνομά μου σωστά.
Άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος και ελάχιστοι εκείνοι που θα έλεγαν "no" ,που θα αρνούνταν να βγουν "on air" (στο κλαρί Ελληνιστί,αλλά πάσχει ηχητικά και το αποφεύγω) έστω γράφοντας ,να κραχτούν ίσως ανελέητα να διασυρθούν εν γένει με όλες τις option ανοιχτές, γιατί ας μην ξεχνάμε μπορεί να είμαστε ένας υπέροχος λαός κατά τα άλλα που ψιλοτρελλαίνεται, ξεπέφτει σε μαϊμούδες Lakost, το ρίχνει όμως στην κριτική και στην αμφισβήτηση όταν πρόκειται για.. Εscada. Πώς λέμε το Μονακό δεν αναγνωρίζει την Κίνα? Περίπου!
Κι αν αναρωτιέστε ειλικρινά πώς μου προέκυψε όλο αυτό...σας διαβεβαιώ...τυχαία!!
Απλά είναι λίαν γαργαλιστική η ιδέα να γίνεις έστω για μια μέρα το "the talk of the down town", "top hit" "σούπερ σταρ" έτσι...στο άσχετο!
Ορκίζομαι στο τσιγάρο που κρατώ..Δεν καπνίζω,το κρατώ έτσι ,για το έθιμο!
Να μην σας πω τώρα πως από μικρή πνιγόμουνα από συγγραφικές ανησυχίες, σπούδαζα δημοσιογραφία αλλά διέκοψα πάνω στο πτυχίο..γιατί παντρεύτηκα...ακόμη δεν αρχίσαμε να μην το ρίξουμε στις χαριτωμενιές επιπέδου Σιβηρίας στο μεσοχείμωνο...δεν κάνει.Άλλωστε ποτέ δεν υπήρξα "μικρή" και μεταφράστε το όπως θέλετε ο καθείς.
Κατόπιν όλων τούτων και υπνωτισμένη από το.. επερχόμενο μεγαλείο και με μασίφ αυτοπεποίθηση σας ανακοινώνω πως θα σας γράφω μια φορά την εβδομάδα..μην επιμένετε...δεν έχω χρόνο για πιo τακτικά! 
Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για τις διαδικτυακές σχέσεις..που
όσο απελευθερωτικές κι αν φαντάζουν είναι τόσο περιορισμένες όσο το μήκος του καλωδίου που τις εμποδίζει να εξελιχτούν.
Για ορισμένους ανθρώπους αυτός ο περιορισμός είναι καλός.
Για κάποιους,αυτή η έλλειψη προοπτικής είναι το παν.
Γεγονός πάντως είναι πως η οθόνη και το πληκτρολόγιο προσφέρουν το καλύτερο δίχτυ προστασίας. Εεεε???
Οι σχέσεις που γεννιούνται και εξελίσσονται στο διαδίκτυο γεννούν προσδοκίες, μα πιο συχνά χτυπούν στον τοίχο της απογοήτευσης.
Κάποιοι ίσως το τολμήσατε,κάποιοι όχι..Αλλά ακόμη κι αν είχατε κάποια κακή εμπειρία στο παρελθόν αυτός δεν είναι λόγος να κλειστείτε στον εαυτόν σας οι ελεύθεροι , δεν έχει νόημα να είστε "κουμπωμένοι" και "διστακτικοί" ..
Έτσι κι αλλιώς ο έρωτας είναι για ανθρώπους που είναι έτοιμοι να κάνουν μεγάλα όνειρα και να ρισκάρουν τα πάντα..Από την άλλη λίγος παραπάνω έλεγχος ..δεν βλάπτει..και τελικά ίσως είναι προτιμότερο να παραδοθούμε στα απρόοπτα,τα αναπάντεχα,τα μπερδέματα και τις πολύπλοκες παραμέτρους του έρωτα..Να τον αφήσουμε να μας πάρει μαζί του στο φεγγάρι..με ή χωρίς ποδήλατο.