ΓΙΑ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Στις αρχές του περασμένου αιώνα,στις εσχατιές τη Βαλκανικής,στο σύνορο της κραταιάς Οθωμανικής αυτοκρατορίας με την Δύση,εκεί που άλλοτε άκμασε ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, φαινόταν ότι σ΄αυτά τα αρχαία χώματα δεν βόλευε άλλο η σκλαβιά και η υποδούλωση ενός λαού που δίδαξε την Δημοκρατία και την Ελευθερία.
Στα 1798 ο μαρτυρικός θάνατος του πρωτομάρτυρα της λευτεριάς Ρ.Φεραίου διαλαλούσε το μήνυμα "αρκετό σπόρο έσπειρα,σίγουρα θα βρει να θερίσει το γένος μου" τα τελευταία λόγια του Ρήγα.
Μέσα σε 20 χρόνια ο άνεμος της Ελευθερίας που σάρωνε την Ευρώπη συνεπήρε και το φρόνημα των Ελλήνων που με την Φιλική Εταιρεία οργανωτή και εμψυχωτή,από το 1814-1821 προετοίμασε την Επανάσταση παρ΄όλες τις αντιρρήσεις των κοτσαμπάσηδων και των ενταγμένων στην Τουρκική κατοχή συμφερόντων στα τέλη του Μάρτη του 1821 από την Καλαμάτα και την Μεθώνη,από τα Καλάβρυτα και την Βοστίτσα μέχρι την Αρκαδία με μπουρλοτιέρη τον Γρηγόριο Δικαίο τον λεγόμενο Παπαφλέσσα η φωτιά της Επανάστασης άναψε.
"Μη μείνει Τούρκος στο Μοριά,μηδέ στον κόσμο όλο".. Θ.Κολοκοτρώνης.
Τα ηρωικά κατορθώματα μέσα σε 6 μήνες έφεραν τους Έλληνες μέσα στην Τριπολιτσά πρωτεύουσα τότε των Τούρκων στο Μοριά.Παρ΄όλες τις αντιδράσεις των Άγγλων και Γάλλων και την λυσσαλέα επίθεση του Μέτερνιχ από την μια και την συμμαχία Τούρκων και Αιγυπτίων από την άλλη για επτά χρόνια,οι Έλληνες με αρχηγούς τους παλιούς κλέφτες κι αρματωλούς και καπεταναίους που αναδείχθηκαν μέσα στην Επανάσταση, Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος, Διάκος, Καραϊσκάκης, Μακρυγιάννης, Νικηταράς, Κατσαντώνης κ.α.με θυσίες και αίματα, με Δερβενάκια και Μεσολόγγι, κέρδισαν την λευτεριά τους έστω και με μια συνθήκη του 1832 που βέβαια δεν ήταν αυτό που οραματίστηκαν οι Φιλικοί ,ούτε όσοι θυσίασαν την ζωή τους και το "έχει" τους στον αγώνα. Στα 193 χρόνια που πέρασαν από τότε μέχρι σήμερα με ποταμούς αίματος και αδιάκοπους ηρωισμούς και θυσίες στεριώθηκε το Ελληνικό Έθνος από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο από τα Επτάνησα στα Δωδεκάνησα.Στα χρόνια αυτά αναδείχθηκαν γεγονότα αντάξια της Σαλαμίνας και του Παρθενώνα.
Και το ερώτημα είναι θα μπορούσαν οι Έλληνες να είχαν απελευθερωθεί χωρίς την στήριξη των Μεγάλων δυνάμεων της εποχής?
Ίσως. Υπάρχει άλλωστε το παράδειγμα των Σέρβων που έγιναν αυτόνομοι πριν από την Ελλάδα,χωρίς όμως διεθνή αναγνώριση ενώ η Ελλάδα έχει την πρωτιά στην αναγνώριση καινούργιου έθνους-κράτους, το 1830,τέσσερις δεκαετίες πριν ακόμη κι από μεγάλα εθνικά κράτη της Ευρώπης!
Και σήμερα? Είμαστε άραγε ένας λαός που διαφεντεύει τον τόπο του? Δυστυχώς και σήμερα οι μικροί λαοί ,έστω και με "Μεγάλη αρχαία παράδοση" δεν αφήνονται εύκολα από πανίσχυρους εξουσιαστές ,ιμπεριαλιστές -προστάτες!!
Και η απήχηση του αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού τί ρόλο παίζει στην εικόνα της Ελλάδος? Οι σύγχρονοι Έλληνες μοιραία πάσχουν στην σύγκριση με το εξιδανικευμένο αρχαίο πρότυπο..που για τον ξένο παρατηρητή -είναι πλέον αυτονόητο-ότι ο νεοέλληνας διαφέρει από τον προγονό του μέχρι του σημείου να ευθύνεται για την σημερινή Οικονομική κρίση!
Τέτοιες ιστορικές μέρες αναβιώνει η ιστορική μνήμη και το χρέος μας είναι πιο ορατό για το παρελθόν και το μέλλον του τόπου μας. Ο Ελληνικός λαός είναι φιλειρηνικός και σέβεται την Ελευθερία των γειτονικών λαών και γενικά όλους τους ανθρώπους.Ποτέ όμως δεν πρέπει να θεωρηθεί απ΄όσους επιβουλεύονται την Ελευθερία του Ελληνικού λαού ως αδυναμία.. Η ιστορία το αποδεικνύει περίτρανα κι εμείς οι σύγχρονοι νεοέλληνες γνωρίζουμε καλά το χρέος μας στην ιστορία και το μέλλον του Έθνους και των παιδιών μας.
"Χρωστάμε σε όσους πέρασαν
θάρθουν και θα περάσουν,
κριτές να μας δικάσουν,
οι αγέννητοι,οι νεκροί"
Κ.Παλαμάς
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ