Προσπαθώ πραγματικά όσο κρατούν οι συνειρμοί των αναμνήσεών μου
να κρατηθώ μόνο στα γεγονότα:
οι παραισθήσεις όμως είναι κι αυτές γεγονότα
~~Λουί Αλτουσέρ ~

Παραισθήσεις
...ένα υπαρκτό ερέθισμα,που τρέφεται από το υλικό της φαντασίας σου και σταδιακά σε αποσυνδέει από το περιβάλλον σου.
Περιορίζεις τη φαντασία σου και περιορίζονται αυτομάτως οι ψευδαισθήσεις..

Καλό βράδυ
art by Nelson Shanks

Nelson Shanks

Salomé, Nelson Shanks 2007; Oil on Canvas, 28 x 44 inches

Eπανάσταση του πλήθους των αισχρών λογισμών
και υποχωρείς ,νικάσαι,
γνωρίζεις ότι χωρίστηκες πρόσκαιρα από την ψυχή σου
και παραδόθηκες στην πτώση σου με δίκαιη κρίση..
φουσκωμένος χείμαρρος δίχως σταματημό σε παρασέρνει έως τη θάλασσα..
Αγωνίσου..μη μένεις με την αμέλειά σου
μείνε σταθερός στα πιστεύω σου
ακόμα και αν όλα φαίνονται αδύνατα..
Υπερνίκησε το ολίσθημά σου,υπερπήδησε το τείχος των εμπαθών λογισμών
και τρόπαιο νίκης σε υψώνει πάνω από τις ακάθαρτες ενθυμήσεις..kp

“Ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι” [Μαρκ. θ’23]
Το μήνυμα της Κυριακής...

Amazing art by Kelvin Chen

Δεν μου αρέσει

Τι κάνει μια πράξη καλή ή κακή;
Όχι το πως φαίνεται, ούτε αν είναι μεγάλη ή μικρή,
Αλλά το θετικό ή το αρνητικό κίνητρο πίσω από αυτή...kp
art by Giovanni Strino

Kαι ιδού η ...προοπτική!!
Το μέγα ζητούμενο!! Ο τωρινός χρόνος, ο περασμένος κι ο μελλούμενος...!!!
Αυτός που είναι.. και αυτός που θα μπορούσε να είναι....
ή πώς θα θέλαμε να βλέπαμε τον εαυτόν μας ...εν καιρώ κρίσης...Πολύχρωμο και χαρούμενο!!!!
Σπουδαία απεικόνιση from the great artist Johnny Palacios Hidalgo.
~~~~~~~~~~
...για τους επισκέπτες που αγαπούν την υπερβατική ποίηση του Έλιοτ!

Ο τωρινός χρόνος κι ο περασμένος χρόνος
είναι ίσως και οι δύο παρόντες στο μελλούμενο χρόνο,
Κι ο μελλούμενος χρόνος περιέχεται στον περασμένο χρόνο.
Αν όλος ο χρόνος είναι αιώνια παρών
όλος ο χρόνος δεν μπορεί να εξαγοραστεί.
Αυτό που θα μπορούσε να 'ταν είναι μια αφαίρεση
που παραμένει μια μόνιμη δυνατότητα
Μόνο σ' έναν κόσμο ρεμβασμού.
αυτό που θα μπορούσε να 'ταν κι αυτό που ήταν
σημαδεύουν σ' ένα τέρμα, που είναι πάντα τωρινό.
Πατημασιές αντηχούν μες στο μνημονικό
Κάτω στο δρομάκι που δεν ακολουθήσαμε
Κατά την πόρτα που ποτέ δεν ανοίξαμε
Προς τη μεριά του ροδόκηπου.
Φύγετε, φύγετε, φύγετε, λάλησε το πουλί: οι άνθρωποι
δεν μπορούν ν' αντέξουν πολλή πραγματικότητα.
Ο χρόνος ο περασμένος κι ο μελλούμενος χρόνος
αυτός που θα μπορούσε να 'ταν κι αυτός που ήταν
σημαδεύουν σ' ένα τέρμα που είναι πάντα τωρινό.

Τ.Σ.Έλιοτ, Burnt Norton Ι

(ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΑ, μετάφραση: Κλείτος Κύρου) 

Δεν μου αρέσει

Η γη ως γνωστόν είναι στρογγυλή ,αλλά μοιάζει και με αβγό 

και η ζωή κάνει κύκλους.. κύκλους ζωής και αναγέννησης..
Όμως , η λογική είναι τετράγωνη ,μα όχι πάντα ..

και οι σχέσεις ενίοτε δημιουργούν τρίγωνα..
Κρυμμένα μηνύματα και θησαυροί υπάρχουν παντού ..!!

Καλό μήνα Οκτώβριο!!!

artist Morgan Weistling

Δεν μου αρέσει

ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΙΑ και άλλες FORMIDABLE ΒΟΥΤΙΕΣ..

Μακροβούτια...και σε ποιόν δεν αρέσουν?
Όμως απαιτούνται επιδεξιότητα ,άριστο αναπνευστικό σύστημα,ήγουν.. σωστές αναπνοές, αλλά κυρίως άριστος προπονητής! Εδώ θα επικεντρώσουμε...γιατί αυτός εγγυάται την επιτυχία!!  και ας δούμε παραδείγματα, για να μαθαίνουμε. 
Το παγκόσμιο ρεκόρ λοιπόν κατέχει ως γνωστόν η χώρα των ευσεβών ιθαγενών, που αξιοθαύμαστα καταφέρνει φίλε μου να κρατήσει την αναπνοή της 4 ολάκαιρα χρόνια και ακόμη να βγάλει κεφάλι έξω.Πραγματικά τους βγάζω το καπέλο, αξιοθαύμαστοι αυτοί οι ιθαγενείς της ενδοχώρας που δεν έχουν χάσει το τέμπο τους και χωρίς ανάσα!!
Οι άριστοι προπονητές της ,διαβεβαιώνουν πως "οξυγόνο υπάρχει" ,ίσως και σε σωληνάκι ,δεν έχει σημασία κι έτσι εφησυχάζω κι εγώ.Δεν ανησυχώ για ενδεχόμενο πνιγμό με συνέπεια να παραμένω αδρανής ,αντί να τρέξω να προλάβω τον πνιγμό. Bασίζομαι στις διαβεβαιώσεις τους και εφησύχασα ,ακολουθώντας ως είθισται την τακτική της στρουθοκαμήλου που ως διέξοδο...βρίσκει το αδιέξοδο!!.
Ό,τι λέει ο προπονητής,αυτός ξέρει καλύτερα από τα θύματα...sorry τους αθλητές ήθελα να πω.
Απ την άλλη, λένε, ο εφησυχασμένος πολίτης δεν είναι καλός πολίτης, αλλά ημείς δεν θα ασχοληθούμε με κουτσομπολιά....που μπορεί να είναι ευγενές μεν στοιχείο του ανοσοποιητικού μας συστήματος ,αλλά Κατίνες δεν είμεθα δε !!!!   κι ας μας λένε Kathy, Katerina, Nina, τηρούμε το Νίνα νάνι !! Πώς λέμε σιγή ιχθύος?Περίπου...
-Τί ψιθυρίζουν τα κοχύλια?
Off the record...μου θυμίζουν πως τα μακροβούτια αρέσουν και στα Χρηματιστήρια επίσης,όπου εκτός από suspense (αγωνία...και άλλα ευγενή συναισθήματα) προσφέρουν και δωρεάν πονοκέφαλο μετά διπλού Lexotanil ,αν πλησιάσεις σε ακτίνα 1 χλμ.!! κι εσύ ως ανυποψίαστη μπεκάτσα μπαίνεις και μέσα και στήνεσαι οικειοθελώς απέναντι στην καραμπίνα ...και περιμένεις το μπαμ γιατί η ψευδαίσθηση πως θα πέσει άλλη μπεκάτσα στη θέση σου..είναι πάντα πιο ευχάριστη από την αλήθεια και τροφοδοτεί ελπίδες... 
Το κυνήγι του κροκόδειλου φίλοι μου τώρα δικαιώνεται...κι ενώ εκείνος περιπολεί στα λιμνάζοντα ύδατα και χαμογελάει πλατιά στις κάμερες που τον αποθανατίζουν απολαμβάνοντας τιμές τοπικής μασκότ και απειλώντας την πανίδα του έθνους εμείς ασχολούμενοι με τον Σήφη χάνουμε επεισόδια από την εξέλιξη της ανθρωπότητας που προχωρά ερήμην μας στην δική της λεωφόρο.Τελικά έχουμε πολλούς λόγους για να πάθουμε .. κατάθλιψη. 
Ο χρόνος τρέχει κι εμείς τρέχουμε μέσα στο χρόνο και συνήθως δεν προλαβαίνουμε γιατί άνθρωπέ μου, αντιμετωπίζεις συνήθως τις δοκιμασίες της ζωής είτε με συμβιβασμό είτε με αποφυγή της πραγματικότητας.
Ακραίοι και οι δυό έχω να σου πω !!
Υπάρχουν όμως και οι formidable βουτιές που διαφέρουν ως προς το είδος,απλές στα ρηχά νερά, έξω από τα νερά ,ακόμη και σε κλειστό χώρο έως πολύ κλειστό.. και το σπουδαιότερο? δεν απαιτείται προπονητής,γλυτώνεις και τα ΔΙΔΑΚΤΡΑ !!! Προτιμήσετέ τες.. 
Σταθερό ερώτημα στα έπη ήταν πάντα:
-Ποίος είσαι?
-Οποία η γενιά σου?
-Ποιός ο τόπος σου?
Προφανώς οι ξακουστοί (διάσημοι σήμερα..δεν θα πω επώνυμοι γιατί με ενοχλεί ο χαρακτηρισμός..) είχαν και τότε τα πλεονεκτήματά τους.Έγραψα έναν κατάλογο διασήμων ,για παραδειγματισμό αλλά έχασα το USB...ελληνιστί στικάκι, αλλά δεν έχει σημασία..  Ποιός...ενδιαφέρεται?
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ και φρόνιμα..ονειρικά..χαλαρά!!

artist Oliver Wilson

ΤΟ ΓΑΡ ΠΟΛΥ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ ΓΕΝΝΑ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ....ΠΟΛΥ ΚΟΠΩΣΗ!!
γι' αυτό και ο Αλή Πασάς έπνιξε τη Φροσύνη...

Από πού αρχίζουμε άραγε?
Από το νηπιαγωγείο? από το δημοτικό ή στην εφηβεία όπου ένας Αλέκος, ένας Δημητράκης ή κάποιος Γιωργάκης που μας ζωγραφίζει καρδούλες στα τετράδια, μας ρίχνει κλεφτές ματιές ,κάποιο σημείωμα και κανένα κλεφτό φιλί επίσης και μας παίρνει και μας σηκώνει το μαράζι και αυτομάτως δρομολογείται το δράμα,καθότι πρωταγωνίστρια εσύ η έφηβη περιμένοντας το βασιλόπουλο ως είθισται, που δεν έχει δικό του παλάτι βεβαίως καθότι ανίκανος να έχει ,γι αυτό θα συγκυβερνήσει στο δικό σου και θα σε κάνει να φτύσεις...τα φλούδια του μήλου σου,αλλά ποιος το λαμβάνει υπόψιν αυτό...λεπτομέρειες..
Αναλύσεις επί αναλύσεων με τις φίλες, βλεμμάτων και υπονοουμένων...
Σε αυτά πάντα υπολογίζεις και το γεια χαρά, τί γίνεται? για σένα έχει άλλο νόημα,άλλη σημασία βεβαίως.Είδες όλες τις αισθηματικές ταινίες της εποχής σου από "Ρωμαίο και Ιουλιέτα" μέχρι το "τσάι στη Σαχάρα" , αναστέναξες, μαράζωσες κι έγινες φόρτωμα στις φίλες σου αποφασίζοντας πως μπορείς να τηλεφωνείς στις 4 το πρωί να πεις τον καημό σου..και πέρασαν 20 χρόνια από τότε και μυαλό δεν έβαλες.
Πάντα κάποιος Κωστάκης που τώρα πια λέγεται Κώστας,Γιάννης, Παναγιώτης θα σε κάνει να τρέχεις έξω από το σπίτι του μέχρι τα ξημερώματα να δεις αν μπει μόνος του ή με παρέα, με το ρίμελ να τρέχει στα μάγουλα..
Συναίσθημα κουραστικό,πλήρους απασχόλησης και ελαφρώς αναξιοπρεπές..και τί κατάλαβες? Έδωσες ότι είχες να δώσεις και χρέη εδώ δεν μετράνε.

και για να τελειώσουμε όμορφα...όπως αρχίσαμε,ας θυμηθούμε τα υπέροχα πάντα λόγια του Νίκου Γκάτσου,από σκαλί σ' άλλο σκαλί κι από φιλί σε πάθος
πήρα σοκάκι ανάποδα και μονοπάτι λάθος.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ
Με είκοσι φθινόπωρα και άνοιξη καμία
απ' την Υπάτη το 'σκασα και πήγα στη Λαμία.
Ήμουν μικρούλα κι άπραγη και δροσερή κι ωραία
πώς το 'παθα μανούλα μου κι αγάπησα εκδορέα.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
γι' αυτό και ο Αλή Πασάς έπνιξε τη Φροσύνη

Στο δρόμο μου σφυρίζανε και με φωνάζαν Γκόλφω
μα ευτυχώς τον Τάσο μου τον λέγανε Ροδόλφο.
Ήμουν ψηλή κι ανάλαφρη κι αφράτη και μοιραία
πώς έμπλεξα μανούλα μου με τέτοιο διαφθορέα.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
γι' αυτό κι οι νέοι μουσικοί θαυμάζουν τον Ροσίνι

Από σκαλί σ' άλλο σκαλί κι από φιλί σε πάθος
πήρα σοκάκι ανάποδα και μονοπάτι λάθος.
Κι απ' το Ροδόλφο στο Μηνά κι απ' τον Κοσμά στον Πάνο
πελάγωσα μανούλα μου και τώρα τι να κάνω.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
το διάβασα στον Παλαμά, το βρήκα στον Δροσίνη

art by Thanassis Stergiou

αθωότητα
innocence
χαρτι γραφίτης ξηρό παστέλ